Stiekem kijk ik door het raam.
Recht in een zwart gat.
Verbeeld ik het mij,
of zie ik je ogen?
De wereld is omringd door koude lucht.
Ik voel de spanning komen,
het neemt de angst
en onzekerheid mee.
Gedachten stromen door m'n hoofd.
En dan opeens.
Ik zie je ogen niet meer.
Paniek.
Ik val in een zwart gat.
En dan rust.
De rust verdrijft de overgebleven eenzaamheid.
Opgelucht ga ik de vrijheid in.
Reactie plaatsen
Reacties